عوامل مؤثر بر اجرای مدیریت کیفیت فراگیر در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران

مقدمه: مدیریت کیفیت فراگیر در بخش بهداشت و درمان با نگاه به برقراری عدالت، دسترسی به خدمات، کارآیی، مقبولیت اجتماعی، اثربخشی و اقتصادی بودن و تلاش مداوم برای بهبود خدمات، افق های جدیدی را فرا روی این سیستم فراهم نموده است و می تواند به کارآمدی و نوسازی نظام عرضه سلامت منجر گردد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل مؤثر بر اجرای مدیریت کیفیت فراگیر در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد. روش کـار : در راستای این هدف از دیدگاه 90 نفر از مدیران و سرپرستان نسبت به وضعیت هشت عامل تأثیرگذار بر اجرای مدیریت کیفیت فراگیر سنجیده شد. لذا با انجام مطالعه توصیفی و مقطعی و با استفاده از پرسشنامه ای در هشت بخش و با 75 سؤال که از طریق روش شبه دلفی به تأیید نهایی رسید، پژوهش انجام گردید. به علت کوچک بودن جامعه نمونه گیری انجام نگرفت و نمونه همان جامعه در نظر گرفته شد. سؤالات پرسشنامه بر اساس طبقه بندی لیکرت تنظیم گردید و داده ها از طریق آزمون های آماری کای دو x2 ، آزمون t و روش آنالیز و واریانس با بهره گیری از نرم افزارهای spss و excel تحلیل گردید. یافته ها: با توجه به فرض 50% حداقل قابل قبول از بین هشت عامل مؤثر، توجه به مشتری 7/59%، ارتباطات مناسب سازمانی 55% و ساختار مناسب 50%، از وضعیت خوب برخوردار بودند. ولی 5 عامل دیگر در وضعیت متوسط یعنی بین 40% تا 50% قرار داشتند. بدیهی است یافته های حاصل با فرض 50% یعنی حداقل قابل قبول محاسبه گردید. بین میانگین کل عوامل مؤثر بر اجرای مدیریت کیفیت فراگیر در بین بیمارستان های مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود داشت. p =0.001 نتیجه گیری: با گذشت پنج سال از اجرای مدیریت کیفیت فراگیر در جامعه مورد مطالعه، توجه مدیران به فرهنگ سازمانی، مشارکت کارکنان، توسعه منابع انسانی، کار تیمی و تعهد رهبری می تواند به بهبود خدمات، اثر بخشی فعالیت ها و مقبولیت اجتماعی بیمارستان های کشور منتهی شود.